Allerlei

Zoals vaak nadat ik iets gemaakt heb, dat wat groter is, kan ik even niks vinden om te doen. Nou, ik doe van alles, maar allemaal kleinere dingen.
Zoals een Halloween-pop-up-box-kaart:

Een origami ster. Ontworpen door Philip Shen. De tutorial van Jo Nakashima.

Een niet zo moeilijke origami ster. 

Wat geborduurde kralen. Ik zag ergens op internet prachtige voorbij komen en dacht, dat wil ik ook. Met een restje denimstof ben ik aan de slag gegaan, maar het resultaat is niet wat ik echt wil. Dus daar moet ik nog maar eens over nadenken.

Het is wel zo'n beetje kerstkaarten-tijd. Daar ben ik ook mee begonnen.Nog langzaam aan, tijd genoeg. Wel lekker om weer eens met papier bezig te zijn. 

The long day, gedicht door Hazel Hall

The long day by Hazel Hall

The long day, een gedicht van Hazel Hall uit 1921. 
Ik hoop dat het te lezen is. Ik vind het een aansprekend gedicht: de taal is helder, de toon melodieus, en de boodschap mooi.
Hazel Hall leefde van 1886 tot 1924 in de Verenigde Staten. Rond haar 12de jaar raakte ze gehandicapt en bleef de rest van haar leven thuis. Ze schreef als kind al veel. Later is zij gaan borduren om bij te dragen aan het gezinsinkomen. Haar poëzie is gepubliceerd in kranten en tijdschriften. Ze heeft ook een paar bundels gemaakt. Haar gedichten zijn heel fijn om te lezen. Het verlangen naar een actief leven midden in de wereld en haar eenzaamheid in haar kamer met raam aan de straatkant, komt in veel gedichten naar voren. In een aantal gedichten komt borduren voor als metafoor. 

Het borduren was heel leuk om te doen. Het lettertype was toch lastiger dan ik dacht. 

Dit is het voorbeeld dat ik gebruikt heb. Maar het lukte me zeker niet om die 'zwier'er in te brengen. Met name de 's' is een beetje vreemd. Ik had me niet gerealiseerd dat die letter wel heel vaak voorkwam in dit gedicht!

Het draad dat ik gebruikt heb, had ik nog liggen: Mez 25.
Ik heb gebuurd op een stuk van een oude spijkerbroek. 
Dat is eigenlijk geen lekkere stof om op te borduren met dun draad: kleine steekjes verdwijnen in de stof. Vandaar dat, hoewel ik begonnen was met stiksteek, ik overgestapt ben naar een andere 'steek'. Ik weet niet hoe het heet; ik heb het zelf bedacht, dacht ik, maar ik heb het ook weleens ergens anders gezien. Het is een soort 'couching': de draad wordt met kleine steekjes vastgezet.  

Ik had hulplijnen getrokken, maar ja, dat was niet overal even netjes gebeurd! Het loopt dus niet allemaal even recht.

Hier zie je het gedicht met stof in zijn geheel. Misschien moet ik het nog wat rafeliger maken.Dat weet ik nog niet. Op een ander stukje stof ben ik aan het experimenteren met  bleekwater om het een versleten uiterlijk te geven.

Ik moet nog bedenken hoe het opgespannen moet worden. Het heeft toch wel een behoorlijk raar model. 

Echt top om te doen, wat het resultaat ook is!

Gedicht borduren

Hier een stukje van het Engelstalige gedicht dat ik borduur. 
Ik vind het leuker om het pas helemaal te laten zien als ik klaar ben.

Het heeft even wat uitproberen gekost om de goede draaddikte te vinden.
Het lettertype: een handgeschreven borstelstijl....

De 's' is wel een beetje vreemd. En op de een of andere manier lukt het me niet om zulke stevige krullen te maken. De kleine krulletjes van de 'r' en de 'v' en de 'w', zijn ook een uitdaging!

Maar wat is het leuk om te doen. Het gaat niet snel, maar langzaam en zeker  komt de tekst op de stof.

Denimspijkerstof is een slechte keuze! De kleine steekjes 'verdwijene'er in.

Hoewel ik het gedicht nu al talloze maken heb gelezen, letter voor letter, blijft het mooi. Het gaat over borduren......

Herfst onrust

Dit vind ik zulke lieve blaadjes. Ik kan ze niet laten liggen. Het zijn berkenblaadjes, denk ik. Ik heb ze in de magnetron gedroogd en later gelakt.

Ik bewaar ze even. In mijn hoofd zit een beeld, maar ik weet nog niet hoe ik dat in werkelijkheid kan omzetten.

In onze tuin is een aantal jaar geleden een berk afgezaagd. Op de stam groeien nu deze schimmels???, geen idee hoe het heet. Het lukte me niet om de naam te vinden.

En spinnen zitten echt overal. Zo moeilijk om een goede foto van te maken.

Op de fiets kom ik de prachtigste bomen tegen. De kleuren van deze boom zijn werkelijk fantastisch. 
Een heel herfstig allerlei dus. 

In huis doe ik van alles, maar niets echt. 

Deze bol wol heb ik gekregen. Ik ben er mee gaan haken: de bolletjessteek. Het duurde even voordat ik echt door had hoe die steek ging. Haken is leuk om te doen, maar ik houd eigenlijk niet van al het getel dat er bij hoort. Veel verder dan de bolletjes steek is het niet gekomen. Op Pinterest vond ik interessante steken, maar die waren mij te moeilijk. Dat kwam ook omdat ze in het Engels beschreven waren. Nu heb ik net een kaart met uitleg gevonden. Dus ik ga er vast wel een keer mee verder. 

  Met mijn broddellap ben ik ook nog bezig. De laatste toevoeging zijn de vlindertjes. 

Maar eigenlijk zat aldoor in mijn hoofd dat ik een gedicht wilde borduren.
Het gedicht had ik al gevonden en lag al een paar weken naast me op de bank. Het is in het Engels.

Dit weekend ben ik er mee begonnen. Op de een of andere manier ervaar ik altijd een soort drempel om te beginnen aan iets 'echts'.

Ik gebruik de letters waar mee ik de naam 'ilda' heb geschreven op mijn lap.

Dat vind ik een mooie schrijfletter en het was niet al te lastig om die te borduren. 

Ik heb een stuk van een oude spijkerbroek geknipt en verdeeld in vlakken met rijgsteken.

Ik ben super benieuwd naar hoe het gaat worden. Eerlijk gezegd heb ik nog een gedicht liggen, al heel lang, dat ik ook wil borduren. 

Ik heb nu weer wat groters omhanden. Dat geeft een soort rust. Het zal een heel werkje worden, 12 regels. Dus tussendoor ga ik vast ook andere dingen maken, maar de onrust is weg.