glimlach door vlinder

Een berg origami-vlinders. Ik heb ze gemaakt om te verspreiden zodat mensen even een glimlach voelen.

De laatste week ben ik veel op een revalidatieafdeling van een verzorgingstehuis geweest. Prachtig dat dat bestaat en dat zieke mensen zo'n ondersteuning kunnen krijgen. Het ziet er alleen diep en diep treurig uit: kleurloos, saai, fantasieloos. De dagen duren er lang, de bewoners zijn over het algemeen niet in staat om zichzelf goed te vermaken. 




Ik dacht, ik ga gewoon overal vlinders neerleggen en ophangen. Zodat mensen even denken: wat is dat? wat zie ik? hoe komt dat hier? Misschien dat ze dan even een kleine glimlach voelen opkomen en even naar elkaar kijken en vragen: heb jij ook een vlinder gezien? 

Ik probeer het zo te doen, dat niemand me ziet. En ik probeer er een foto van te nemen. 

Hier rechts zie je de gang. Als je het gebouw binnenkomt, ga je bij de receptie waar altijd een vriendelijk iemand zit, linksaf deze gang in.
Het is er meestal net zo druk als je hier ziet.
Er hangen een paar schilderijen, er staan foto's van oud Amsterdam-Noord ( leuk!). Er hangen heel wat haken vanaf een rails waar nog veel meer schilderijen kunnen hangen. Maar ja, die hangen er niet. Een naar gezicht.  

Vanavond heb ik een aantal vlinders opgehangen; het voelt een beetje spannend en gek. De vlinder ophangen is niet zo moeilijk ,maar een foto nemen wel. Ik heb er ook een aantal in de gang gehangen, maar een foto nemen lukte niet! De vlinders zijn klein, dus je ziet ze nauwelijks op een afstandje.

Ik had een vlinder op de koffiewagen gepakt, toen ik een kopje koffie nam, maar na een uurtje was die verdwenen. Dan wordt ik weer nieuwsgierig!

Dit is een beginnetje. Ik ga er echt nog even mee door. Zouden ze er morgen nog hangen?