Verslaafd aan boekjes maken

Er zijn zoveel manieren om boekjes te maken; het is ongelofelijk.

Ik hou het voorlopig bij simpele uitvoeringen.

Dit is een boekje met een pianosluiting. Ik heb satéprikkers gebruikt. Eigenlijk heel simpel.

Hierboven staan double interlocking harmonica books. Vertaling weet ik even niet. In elk geval maak je met 2 stroken papier die je op een handige manier in elkaar schuift, een boekje. Eigenlijk was het een kaart, maar door 1 flapje door een gaatje te doen, kan je er een boekje van maken. Op internet of mijn Pinterest, kan je de beschrijving vinden. 

En als laatste maakte ik een boekje met een harmonicasluiting:

Heel lastig om uit te leggen. Maar het is een prachtig systeem om met papier de bladzijden vast te zetten. 

Het grijze papier is de harmonica: een zigzag gevouwen strook. De dubbelgevouwen rode blaadjes leg je tussen de vouwen en dan neem je een strook papier, hier zwart, om in de harmonicavouw te schuiven.

Er zitten zeker nog wel een paar foutjes in, maar het is waanzinnig leuk om te doen.

Maar ja, zo kan ik niet doorgaan, met al die lege boekjes. 

Dus ik heb een woord gekozen om mee aan de slag te gaan: Aanvaarden.
Dat vind ik een mooi begrip om echt te gaan toepassen. Mijn gedachte is dat het goed is om 'te aanvaarden': je eigen persoon, je situatie, andere mensen etc. Dat betekent niet 'je er bij neerleggen', maar er met afstand naar te kijken en te accepteren dat het zo is. Van daaruit kan je bedenken wat je er mee doet. 
Het gaat erom dat ik niet meer zo wil oordelen of veroordelen, of vergelijken.
Het wordt een persoonlijk boekje en hopelijk ook een beetje relativerend. 

Ik ben begonnen met een hele bladzijde 'handlettering'. Ik vind al die uitspraken op houten bordjes vreselijk burgerlijk....maar op de een of andere manier zijn ze ook aantrekkelijk. Dat komt door de letters, denk ik. De spreuken zijn meestal erg clichématig, dwingend en getuigen van weinig realiteitsgevoel. Je moet vrolijk zijn en doorzetten en  lachen en vooral GENIETEN.

Ik hou daar echt niet van. Ik hou van de realiteit. En ik hoef niet altijd 'happy' te zijn! Dus deze bladzijde komt in mijn boekje omdat als het om 'aanvaarden' gaat, deze spreuken echt de plank misslaan. Te dwingend en te positief. Maar....
ik zal moeten aanvaarden dat veel mensen dit wel leuk vinden en graag maken of ophangen. 
En.....wat is het interessant om al die lettertypen uit te proberen. Ik vind het heel moeilijk om in te schatten hoe lang het woord wordt, maar wil toch niet eerst met potlood schrijven.  In elk geval is onderstaande het resultaat.

En het blauwe boekje?

Daar ben ik ook mee bezig:

Het lied Blauw van The Lau.

Het volgende lied weet ik ook al: Twee ogen zo blauw. Lekker ouderwets.